 Republika Dubrownik był arystokratycznej republiki, z władzą, nie wielkie wieczne (parlamentu). Wielkiej Rady został wybrany przez biurokrację City - umoljenih Rady (Senatu), który był bardziej zaniepokojony spraw zagranicznych, a Small Rady (executive). Książę jest wybierany na okres jednego miesiąca w celu zapobiegania korupcji. Nie było stałej armii, ale tylko strażników i straży, a jeśli to konieczne, podejmują najemników. Dubrownik wydał dekret o zniesieniu niewolnictwa i zakaz przewozu niewolników 27 stycznia 1.416-ta Pierwszym z nich jest zakaz niewolnictwa w Europie. W 15 wieku było około 40.000 mieszkańców, co czyniło go jednym z głównych miast w Europie (Londyn, około 50.000, Florence ponad 100.000).
Republiki Dubrownika przeżywa boom w 16 wieku, kiedy Dubrownik nawiązać stosunki handlowe z Turkami (choć hołd zachować swobodę, niezależność i przywileje wolnego handlu w całym Imperium Osmańskiego. Dubrownik miały już oparcie w Bałkany i rozwija z powodzeniem handlu z Turcją, jak również z Włoch i Hiszpanii.
W stolicy Bułgarii, Sofii, jest kościół Sts.And Najświętszej Marii Panny. Blaise przez pułk zwany "Kościół Dubrovnik", przez długi czas było to jedyne miejsce w Imperium Osmańskim, w którym chrześcijanie mogli służyć do mszy.
Traded górniczych, rolniczych i zwierząt gospodarskich produktów, towarów produkcji, sól, itp. W 16 wieku Dubrownik miał silną flotę (180 statków), intensywności i trzecim co do wielkości na świecie. Statków Dubrownik transportu towarów do przedsiębiorców zagranicznych, popłynął do brzegu Morza Śródziemnego i przybył do Anglii, nie ma dowodów, że Dubrownik Karaka osiągnął wybrzeża Ameryki Północnej, gdzie marynarze wymieszać z mieszkańców (Indianie). Znany jest również kolonia Dubrovnik w Goa Gvendolin w Indiach, gdzie jest jeszcze św. Błażeja, patrona Dubrownika i Dubrownika, a niektórzy potomkowie kupców z Dubrownika.
Dubrownik, gospodarki wykonane handlu pośrednika i wysyłki, jak również rzemiosła i veleobrt. W 15 wieku, zorganizowała pierwszy warsztat do produkcji tkanin, szkła i mydła. W tym czasie, Dubrownik miał edukacyjnych, społecznych, komunalnych i instytucji gospodarczych. W 16 wieku poprzez handel i żegluga, w Dubrowniku, są spore środki finansowe. Celu wzmocnienia handlu i morskich przedsiębiorstwa, ale również pogłębienie różnic społecznych między zwykłych i bogatszych równi ze szlachtą. Dubrownik jest zbudowany przychody z handlu.
Dubrovnik, został najbardziej szanowanych wolności. Miał swoją własną flagę (z wizerunkiem patrona Blaise i inne z listy. "LIBERTAS -. Lat Wolność"), herbu i wojskowych. On związane dyplomatyczne i przedstawicielstwa w wielu krajach europejskich. Ich interesy w sądach europejskich monarchów reprezentowania posłów, przy jednoczesnej ochronie interesów konsulatów w żeglarzy Dubrownika.
Ważnym patronem wolności w Dubrowniku była Hiszpania, a największym wrogiem jego niezależności i wolności, Wenecja. W drugiej połowie 16 w. zmniejsza moc Dubrownika. Przyczyny są wielkie odkrycia geograficzne i rewolucja cen, które tracą na wartości pieniędzy. Dubrownik bankierów mniej zainwestowane w żeglugi i handlu, ponieważ brak kapitału i konkurencja z francuskim, angielskim i holenderskim żeglarzy jest wyższa.
Falling
W 1667 roku. Dubrownik był niemal zniszczone przez potężne trzęsienie ziemi, które zniszczyło większość ludności, a wiele budynków zniszczonych.
Odkrycie Ameryki szlaki handlowe zostały przeniesione na Atlantyku, Split rusztowań budowlanych przez Wenecjan i fakt, że nie ma już monopolu na handel z Turkami są jednymi z głównych przyczyn upadku Republiki Dubrownika. Trzęsienie ziemi, a następnie pożaru, tylko koroną wszystkich kłopotów, które w tym czasie wydarzyło się w Dubrowniku.
Po wiekach sukces równowagi między dwoma mocarstwami - Republiki Weneckiej i Imperium Osmańskiego, generalnej ofensywy w Europie ma wpływ na Turków i Dubrownika, a Wenecjanie używane słabość Turks i biorąc dzielnicy Trebinje całkowicie odcięte Dubrownik od Imperium Ottomańskiego i wprowadził go w bardzo trudnej sytuacji. Jednak pokój w Karlowitz 1.699-ta Republiki Weneckiej został zmuszony do wycofania się z pola Popov i odesłać go do Turków, i przy tej okazji przeprowadzono pierwsze systematyczne demarkacyjnej między Turcją i Wenecji w Dalmacji. Dubrovnik po raz kolejny, zwłaszcza umiejętne dyplomacji, wolni od niebezpieczeństw, Republiki Weneckiej przez dzielnice, jest oddzielona od lądu.
Pokoju w Pozarevac 1.718-gi Dubrownik dokonały korytarzu pomiędzy miastem Neum, i Juniper, które pozostały z Turkami. Tak więc, Dubrovnik i fizycznie oddzielone od weneckiego posiadłości w Dalmacji. Podczas wojny z Turkami (1683.-1699.) Dubrovnik postanowiliśmy po raz kolejny, aby zaakceptować symboliczne panowanie korony Węgier, Chorwacji i przywrócić kontrolę 1.358-gi g. W ciągu 18 c. ponownego wzmocnienia gospodarki i Dubrovnik zbudowaliśmy silną flotę. Orientacja z głównych mocarstw europejskich morskich na Atlantyku Dubrovnik wykorzystywane do tranzytu Morza Śródziemnego, ale jego statki pływały przez Atlantyk do Ameryki.
W 18 wieku, Dubrownik jest ponad 85 konsulatów. Najsilniejszym czynnikiem była gospodarczego obywatelstwa, ponieważ szlachta po trzęsieniu ziemi 1.667-gi Pan przerzedzenie.
Zniknięcie Republiki Dubrownik
Na początku c. 19-ci na miejscu w Europie wydaje się Napoleon, który wpływa na historii Dubrownika. 26-cia svibnja 1806-sze Dubrovnik w wejściu armii francuskiej gen. Lauriston, którzy zajęli miasto oraz 31 siječnja 1.808-cia marszałek Auguste Frederic Louis Marmont Viesse de zniesione Republiki Dubrownika, mimo sprzeciwu ze strony władz Rzeczypospolitej. Po upadku Napoleona, Kongres Wiedeński +1.815-cia dyplomatów Dubrownik starają się przywrócić Rzeczypospolitej, ale nie z powodu austriackiego celu rozszerzenia terytorium. Pod kierownictwem Divo Natalija Dubrownik podnieść 1813th buntu i są uwalniane przez władze, ale przez kilka miesięcy z armii austriackiej wstąpił do miasta i złamać bunt.
|
Historia w Dubrowniku 
